คืนแรกผมนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างเข้าไป (พาหนะที่รวดเร็วที่สุดของคน กทม. )
เจอเจ้าตัวแดงน้อยๆนี่นอนอยู่กลางถนน

ทักทายกันตามประสาคนรักวัวเล็กน้อย เชื่องดีมากๆครับ
แต่ก็ไม่ได้ข้อมูลอะไร แล้วก็ไม่กล้ามองอะไรมาก มันมืดดดดดดดด และเงียบฉี่
ได้แต่เดินลิ่วๆๆๆไปตามหาศาลาที่อยู่อีกฟาก
(พร้อมกับด่ามอเตอร์ไซค์ในใจ ว่าทำไมมาปล่อยให้ตูต้องเดินลัดผ่านที่เก็บศพด้วยฟร๊ะ กลัวนะเฟ้ยยยย)

กลับมาเฝาศพอีกทีบ่ายวันอาทิตย์ กับแสงสว่างและผู้คนมากมาย

มีโอกาศได้เหลียวมองชัดเจน อ้าวววว มีวัวควายอีกตั้งเยอะนี่นา
วันก่อนไม่กล้ามอง มันมืด (ก็คนมันกลัวนี่นา)

เริ่มเหลียวซ้ายแลขวาหาคนคุยด้วย
เพราะถามวัวมันก็ตอบแต่ บ่ บ่ ไม่ยอมเล่าอะไรให้ฟังเลย

โชคดีพี่คนที่มีหน้าที่ดูแล กำลังมาจ่ายอาหารพอดี เลยได้พูดคุยสอบถามข้อมูลครับ

ที่นี่ ขังคอกอย่างดียว อาหารที่ใช้ เป็น สับปะรดอัดก้อน แล้วก็ฟาง
ส่วนเจ้าตัวน้อยที่เห็น มุนมุดออกมาได้ เลยได้สิทธิ์พิเศษ

เรื่องสุขภาพ มีเจ้าหน้าที่ปศุสัตว์มาคอยดูแลและทำวัคซีนให้

โรงเรือนที่อยู่นี้ก็หลังคาสูงโปร่ง เรียกว่าอยู่สบาย อาหารการกินไม่ขาดครับ

หลังคาเมื่อกี้เป็นแค่ชายคาครับ หลังคาจริงๆต้องภาพนี้
โปร่งมากจริงๆครับ

ชามน้ำและชามอาหารพร้อม

ที่มาของวัวเหล่านี้ มาจากคนไปไถ่ชีวิตจากโรงฆ่าสัตว์ แล้วนำมาถวาย

มาอยู่แล้ว ก็ผสมพันธุ์กันเอง มีท้องอย่างตัวในภาพนี้
แล้วก็มีลูกออกมาเรื่อยๆ

แต่อย่าคิดว่าจะเป็นลูกเจ้าหูยาวโบ๊ตตัวนี้นะครับ
เสร็จเจ้าขาวลำพูนหมด ดูจากลูกวัวที่เกิดที่นี่ได้
ทุกตัวมั่นใจ ลูกเจ้าขาวลำพูน คอนเฟิร์ม
(จมูกด่าง ขนตาขาว หางขาว ตัวจ้อยๆ ฯลฯ)

แล้วที่ไปล่ะ

ทางวัดมีรายชื่อลงคิวจองขอรับไปเลี้ยงอยู่ครับ
แต่ว่า ก็จะพิจารณาเป็นรายๆไป ไม่ใช่ว่าเห็นจนมากลำบากมากได้ไปนะครับ
แบบนั้นอาจจะไม่สามารถเลี้ยงดูได้ดี หรืออาจจะเอาไปขายฆ่าได้ง่าย

วัดจะเลือกให้กับรายที่คิดว่าเลี้ยงเพื่อขยายพันธุ์จริงๆ ทำฟาร์มจริงๆ
และต้องมีสัญญาว่าจะเลี้ยงไปจนตาย ลูกที่ได้จะทำอะไรไม่ว่าแต่ตัวที่ให้ต้องเลี้ยงไปจนตาย
ตายแล้วก็ต้องแจ้งให้ทราบพร้อมหลักฐานอะไรทำนองนั้น

แต่ช่วงที่อยู่วัดนี่ก็มีค่าใช้จ่ายทุกวัน
ค่าอาหารไม่ใช่น้อยๆ เพราะซื้ออย่างเดียว ทั้งไซเรจและฟาง

ดังนั้น ค่าใช้จ่ายตรงนี้ได้มาจากเงินบริจาค
และรายรับจากการขายขี้วัว

ปัญหาที่ผมพบเจอก็คือ

อย่างแรก แม่โรงเรือนจะโปร่งโล่งสบาย แต่วัวไม่ได้รับแสงแดดและหญ้าใบเขียวเลย
อีกทั้งมองหาก้อนแร่ธาตุก็ไม่เห็นมี
วัวควาย น่าจะขาดแร่ธาตุและวิตามิน เช่น AD3E

อย่างสอง คนที่มีความรู้ในด้านการดูแล
เพราะพี่ที่เลี้ยงบอกว่าไม่เคยเลี้ยงหรอก เป็นคนขับรถ แล้วก็มาช่วยงานตรงนี้ เพราะไม่มีคนทำ

อย่างที่เห็นในภาพ ไซเรจสับปะรด ห่อด้วยพลาสติค
และควายตัวนี้มีชิ้นพลาสติคอยู่ในปาก (แต่ดึงออกให้แล้วนะครับ)

อย่างสุดท้ายที่ผมคิด ก่อนจะต้องรีบไปงานเผาศพ

เป็นมุมมองของบรีดเดอร์

จริงอยู่พวกเขาทุกตัวมีสิทธิ์มีชีวิตอยู่ ไม่มีใครอยากตาย
ดังนั้น มุมมองของคนที่ไถ่ชีวิตเขามาจากโรงฆ่า ย่อมสามารถคิดแบบนั้นได้

แต่มุมของบรีดเดอร์ เห็นชัดเจนก็เจ้าตัวด่างนี้ หรือเจ้าตัวจ้อยที่ออกไปทางขาวลำพูน
จะให้ชาวบ้านไปคุมฝูงแล้วจะมีคนอยากเอาไปใช่งานหรือ (ตัวเมียยังพอปรับปรุงได้)

ที่สำคัญ วัวที่ไปโรงฆ่า หายากที่เป็นวัวดีๆ
ถ้ามันเป็นแท้งติดต่อ เขาเลยส่งมาเชือด
หรือ เป็นวัวที่มีลูกยาก มดลูกมีปัญหา หรือ ๆ ๆ ๆ
คนที่ต้องรับไปเลี้ยงจนตายจะทำยังไง