อัดกันเข้าไปจนแน่นแผลตุ่ยออกมานั่นแหละครับ

ถ้าผ้าก๊อตซ์ยาวเกินเหลือ ก็ตัดทิ้งซะ
ไม่เช่นนั้นหางที่รุ่ยออกมาอาจจะโดนเจ้าตัวกัดหรือเลียดึงออกมาได้

เรียบร้อยครับ ยัดกันจนบวมเต่งแบบนี้เลย
เก็บปลายหางผ้าให้เรียบร้อยหมดจด จะได้ไม่รุ่ยหลุดได้ระหว่างวัน

เอาครีมป้ายปิดปากแผลซะอีกรอบ

เราจะไม่พันผ้าก๊อตซ์ด้านนอกแผลนะครับ จะได้ไม่อับไม่สกปรก
ระหว่างนี้ก็จัดการคอกให้สะอาดหน่อย ทำที่นอนแห้งๆสะอาดๆให้ลูกโคด้วย

ขั้นตอนสุดท้าย ก็เอาเนกาซันก์โรยแผล ป้องกันแมลงวันหยอดไข่
ก็เป็นอันว่าการทำแผลเรียบร้อย

การทำแผลแบบนี้ต้องทำทุกวันครับ แล้วก็คอยสังเกตุด้วยว่าระหว่างวันผ้าที่ยัดไว้ รุ่ยหลุด บ้างหรือเปล่า

หัวใจก็คือต้องขูดหนองออกจนถึงเนื้อเลือดซิบๆ ในที่สุดเนื้อก็จะค่อยๆสร้างขึ้นมาจนเต็มแผลครับ

แหม๋...ดูแล้วเหมือนวัวกระดูกข้อขาใหญ่เลยลูกพ่อ

เนื่องจากหนองเข้าข้อมันจะลามไปตามกระแสเลือด แล้วก็มักจะตาย

ก็ต้องฉีดยาปฏิชีวนะช่วย รอบก่อนฉีดไปไม่หาย ลามอีกต่างหาก จะรอดไหมน๊อ....

งานนี้เลยต้องใช้ยาดีๆหน่อยครับ โคแบคแตน

ขนาดโด๊สของยาที่ฉีด ดูและคำนวนจากน้ำหนักโคและฉลากกำกับยานะครับ

ถ้าจำไม่ผิดฉีดไปติดต่อกัน 3วัน ที่เหลือก็รอลุ้น ทำใจไว้เลย
ถ้าไปปูดข้อไหนอีกก็แสดงว่ายาเอาไม่อยู่ คงไม่รอด

เจ้าตัวน้อยนี่ อีกไม่กี่วัน ข้างที่ปูดอีกข้างก็แตกออก
ก็ทำแผลตามสเต็ปเดิมแบบนี้แหละครับ

มีแผลที่หัวเข่าหน้า 2ข้างเลย
ต้องทำแผลกันทุกวัน

แค่ราวๆ 1สัปดาห์ เนื้อก็จะขึ้นมาเกือบเต็มแล้วครับ

คงหมดน้ำเกลือ ไฮโดรเจน แบคตาซิน ไปหลายเลยนะครับ

เคยทำแผลแบบนี้ครับ
แต่เป็นหนองจากลวดหนามเกี่ยวขาหลัง

ตอนแรกเห็นเลือดไหลไม่สนใจมากเพราะเป็นเรื่องที่เจอประจำ

ผ่านไปสัปดาห์กว่าๆ เลือดไหลไม่หยุด สีออกดำๆ แล้วแผลก็บวม
เป็นเรื่องเลยครับทีนี้ เอามีดกรีดเปิดปากแผล

ทั้งหนอง ทั้งหนอน พุ่งกระฉูด เนื้อโดนเจาะเป็นรูโบ๋เลย

เลยทำความสะอาดด้วยน้ำเกลือ ขูดหนอง ยัดสำลีที่คลุกเนกาซัล

หมดสำลีเป็นม้วนเลยครับ

ยังจะมีอะไรหนักๆ อย่างนี้อีกไหมนี่ สำหรับ คอกดงประดู่

แล้วเวลาทำแผลประจำวัน ใครเป็นคนมาทำให้ครับ