ลุกขึ้นมายืนดูดนม แข้งขาดูออกจะเล็กๆเก้งก้างเหมือนไปทางแม่วัวไทย
แต่ก็แข็งแรงดี จ๊วบ ๆ ๆ

แน่นอนที่สุด ลูกโลไลน์ที่ดงประดู่ฟาร์ม เกิดมาแล้วต้องอุ้มเล่นได้
จัดไป ฮ่า ฮ่า

หมายเหตุ : ให่ดูลูกวัวนะครับพี่น้อง พวกที่ชอบวิจารณ์คนอุ้มผมหงอกหน้าย่นอะไรนั่นน่ะ เดี๋ยวปั๊ดดดด
แบบว่าวันนั้นไม่ค่อยสบาย นอนน้อยพักผ่อนไม่พอครับ อายุ25แบบผมเลยดูโทรมไปนิด แฮ่ แฮ่

ภาพแรกด้านหลังมีแต่โลว์ ไลน์ แองกัส อัพให้ชมเยอะๆๆ นะคะ พี่ไก่...

อีกหน่อย "ดงประดู่ฟาร์ม" คงมีฝูงโลว์ ไลน์ ดำๆ เพียบบบบบบบบบ..อิจฉาจัง

หัวกระทู้ก็บอกอยู่แล้วครับว่า ไข่
นี่ไงเป็นพวงเลย ดูกันชัดๆ อิ อิ

ปล. ดูแต่วัวกับไข่วัวนะครับ ละเว้นการวิจารณ์ ตีนกา ผมหงอก หูกาง เสื้อขาด กางเกงเลอะ ฯลฯ
( Traveller จำเสื้อตัวนี้ได้บ่ค๊าบ )

เดี๋ยวจัดให้นะเจ้ รอสักครู่

ตอนนี้ดูเจ้าลูก Amberfield ที่เกิดมาด้วยน้ำหนัก 15 กก. กันก่อนดีกว่า
กินนมเก่งมากกกกกก เป็นแบบนี้ทุกตัวเลย

ณ วันที่ 20 ยังรอลุ้นแม่นี้อยู่ ว่าจะออกมาเมื่อไหร่ ใกล้แล้วแหละ

และแล้วคืนวันจันทร์ ที่ 24 ม.ค. ก็ต้องตีรถกลับไปฟาร์มหลังเลิกงานอีก
เพราะป้านกบอกว่า คลอดแล้ว

ฮ่วย.. วิ่งรถเป็นว่าเล่น 20ไปธุระ 21กลับมาทำงาน 22ไปงานบ้านไผ่ 23มทส 24กลับมาทำงานแล้วกลับไปดูลูกวัวตัวใหม่อีก
เปิดบริษัทรถทัวร์ซะดีมั๊งเนี่ย

ไหน ไหน ดูซิตัวไหน

มองอะไรเพ่..........

แล้วจะงงไหม ตัวไหนเป็นตัวไหน เกิดใกล้ๆกัน

ตัวยืนใกล้น่ะเกิดก่อน
ตัวยืนข้างหลังเกิดทีหลัง ตัวลายๆแฮะ

ดูกันชัดๆ สีไม่ถึงกับดำสนิท พวงไข่พวงที่2ของปี เห็นชัดแจ๋ว
ลูกชาย Amberfield น้ำหนักแรกคลอด ตัวนี้หนัก 20กก. มากกว่าตัวแรก 5กก.
กระดูกแข้งขาล่ำสันดูดีกว่ามากเลย แม้จะไม่ดำปิ๊ดปี๋

หันกลับไปดูเจ้าตัวคลอดก่อนซักภาพ
พบว่าทั้งคู่ แม้จะต่างกันบ้าง แต่ก็มีลำตัวที่ลึกและหนาเหมือนกัน
รวมถึงการกินเก่ง ตามแบบฉบับลูกๆโลไลน์แองกัส